Żelazo hemowe i niehemowe – na czym polega różnica? Żelazo jest elementem, który w układzie płaci za procesy krwiotwórcze i transport czerwonych krwinek, wspiera i układ nerwowy. Myślimy o jego podaż w zbilansowanej diecie, nie dziwimy się jednak nad rodzajem żelaza, które jemy. Wyraża się, że żelazo hemowe i niehemowe, czyli odmiany tego pierwiastka, dzielą się między sobą, i brak równowagi między nimi może sprawić do niedoborów. Kiedy je dojrzeć i czy któryś z ostatnich charakterów jest „istotniejszy”?

Żelazo hemowe i niehemowe – na czym polega różnica?

Przekonanie o tym, że aby pokryć dzienne zapotrzebowanie organizmu na ten składnik, należy jeść produkty zawierające dużą ilość żelaza, jest błędne. Jego wchłanialność jest bowiem zróżnicowana i zależy od rodzaju żelaza, z którym mamy do robienia. Aby zadbać o dobry poziom tej substancji we krwi, należy nie tylko idealnie przygotowywać posiłki, ale i badać w nich efekty zwiększające przyswajalność żelaza. Należą do nich czerwona papryka, natka pietruszki oraz kiszonki, czyli bogate źródła witaminy C, którą można te gościć w strukturze odpowiednich suplementów diety.

Poznaj różnicę między żelazem hemowym a niehemowym i zobacz, w który system uniknąć niedoborów, które w konsekwencji zmierzają do niebezpiecznej dla zdrowia niedokrwistości.

Żelazo hemowe

Jak najprościej odróżnić produkty duże w żelazo hemowe od centrów żelaza niehemowego? Rozwiązanie żyje w słowie „hema”, czyli „krew”. Żelazo hemowe możemy nastąpić w ciele oraz drugich pokarmach pochodzenia zwierzęcego, w współczesnym w morzem mięsie czy owocach morza. Warto natomiast pamiętać, że mięso wołowe może zawierać blisko 45% żelaza hemowego, lecz jego osiągana ilość dzieli się blisko o połowę. Organizm wykorzystuje efektywnie ok. 20-25% żelaza spośród ostatniego źródła.

Żelazo hemowe jest wchłaniane lepiej niż niehemowe, dlatego skoro nie spożywasz produktów odzwierzęcych, sięgnij po suplementy diety z żelazem, głęboko w otoczeniu witaminy C i kwasu foliowego.

Żelazo niehemowe

Niehemowe, więc „bez krwi”, to żelazo powstające ze centrów roślinnych. Produkty zawierające dużo żelaza niehemowego to m.in. wszelkiego rodzaju strączki, takie jak fasola czy soczewica, a także buraki, szpinak czy orzechy i ziarna: migdały, orzechy laskowe, quinoa, amarantus. Źródłem żelaza tego typu są także zioła, w ostatnim bazylia, tymianek, oregano, anyż czy kurkuma.

Należy tworzyć na wycieczce, że przyswajalność żelaza z materiałów roślinnych jest ograniczona (1-5%). Aby zwiększyć okazję na skuteczniejsze wchłanianie, warto ograniczyć spożycie kawy i herbaty, a także sięgać po artykuły o niskim pH (fermentowane i kiszone).

zobacz również Żelazo hemowe i niehemowe – na czym polega różnica?